Dante Alighieri 1265-1321

Δεν ήταν ο Δάντης διανοούμενος χαρτοπόντικας.
Ζωή και τέχνη, πράξη και λόγος γι’ αυτόν ήταν ένα. Φτωχός, ξορισμένος, παράσιτος, όπως τον είχαν καταντήσει, άλλη παρηγοριά δεν του 'μενε παρά τούτη: μην μπορώντας πια να ριχτεί στην πράξη και να πάρει στα ανήλεα χέρια του την πολιτική εξουσία, κατέφυγε στο στίχο να εκδικηθεί. Γι' αυτό κι ο στίχος του έχει τόση δριμύτατη πικράδα και γλύκα? τόση ανθρώπινη ουσία.Είναι συμπυκνωμένη πράξη και, πολύ συχνά, μετουσιωμένο φονικό.

Ο Δάντης είναι ανώτατο υπόδειγμα όχι μονάχα για όσους ακολουθούν τη στράτα της τέχνης και θέλουν να μάθουν από το μεγάλο αυτόν Δάσκαλο πώς «ο άνθρωπος γίνεται αθάνατος» είναι κυρίως ανώτατο υπόδειγμα για όσους θέλουν να γίνουν άρτιοι άνθρωποι και θεωρούν την τέχνη ή την πράξη ή την ηθική ή κάθε ιδέα ως Βιργίλιο ή

Η "Θεία Κωμωδία", με τους επτά μέχρι σήμερα αιώνες ζωής της, μας φανερώνεται σαν μια τιτάνια σύνθεση εκείνης της εποχής.
Είναι το υψηλό επίτευγμα μιας μεγαλειώδους προσπάθειας, που υποτάσσει στην ιδεολογική και δημιουργική σύλληψη ένα ολότελα εξαιρετικό και πολύπλευρο υλικό. Η αξία του υλικού βρίσκεται τόσο στο πλάτος των παρατηρήσεων, όσο και στο μεγάλο πλήθος των παραστάσεων.
Με την αρμονία του ποιητικού περιεχόμενου, με το πλάτος των φαινομένων της πραγματικής ζωής που καθρεφτίζονται πιστά, και με τις ιστορικές παραδόσεις και τους τότε πολιτικούς αγώνες, η "Θεία Κωμωδία" μπορεί να θεωρηθεί σαν δημιουργική γενίκευση εκείνης της περιόδου της ανθρώπινης ανάπτυξης, που βρίσκεται στο σύνολό της στο κατώφλι μιας καινούργιας ιστορικής εποχής και που την είδε στο σύνολό της το δυνατό μ