Ο Ωνάσης όπως τον έζησα

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης δεν ήταν συνηθισμένος άνθρωπος. Ο ισχυρισμός ορισμένων πώς άρπαζε την τύχη "απ' τα μαλλιά" και πώς στη δική της εύνοια όφειλε πλήθος επιτυχίες του, δεν ευσταθεί κατά τη γνώμη μου. Μελετούσε, ζύγιζε κι αποφάσιζε με σύνεση την κάθε κίνησή του. Είχε όμως ένα σπάνιο γνώρισμα, κάτι σαν θείο δώρο: έκανε τους υπολογισμούς του με αστραπιαία ταχύτητα. Έδινε έτσι την εντύπωση πώς αποφασίζει με γνώμονα την παρόρμηση της στιγμής. Γιατί ήξερε ν' απλοποιεί το πιο περίπλοκο πρόβλημα σε κλάσματα δευτερολέπτου αιφνιδιάζοντας τους άλλους προτού προλάβουν ν' αντιδράσουν.
Τον χαρακτήρισαν σκληρό, απορροφημένο ολοκληρωτικά από τις επιχειρήσεις και τους έρωτές του με διάσημες γυναίκες. Στο βιβλίο αυτό δεν επιδίωξα να του καρφώσω φτερούγες στην πλάτη, ούτε να τον αγιοποιήσω. Αναμφισβήτητα, αν δεν ήταν και σκληρός δεν θα μπορούσε να φτάσει ως εκεί που έφτασε. Υπήρχε όμως και η άλλη πλευρά του φεγγαριού: η αθέατη όψη του χαρακτήρα του.
Αυτό το κομμάτι του Ωνάση προσπάθησα να φωτίσω, θεωρώντας πώς είναι εξίσου σημαντικό και ενδιαφέρον. Θέλησα να σκιαγραφήσω τον άνθρωπο μέσα από γεγονότα στα οποία ήμουν αυτόπτης μάρτυρας. Από κει κι έπειτα, καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)