ΜΑΓΓΕΛΑΝΟΣ

Τα βιβλία γεννιούνται κάτου από το σπηρούνισμα των πιο ποικίλων συναισθημάτων. Μερικοί μπορεί να γράψουν βιβλία που να τα χρωστούν στην έξαψη του ενθουσιασμού ή στις υπαγορεύσεις της ευγνωμοσύνης από την άλλη, η πικρία, η οργή ή η ανία μπορούν να διεγείρουν το απαιτούμενο πνευματικό πάθος. Συχνά επίσης η περιέργεια χορηγεί την ενόρμηση - την ψυχολογική εκείνη αναγάλλιαση που απορρέει από τον τρόπο που, γράφοντας κανείς για τους ανθρώπους ή για τα έργα των, τους εξηγεί στον εαυτό του. Συχνά, επίσης, παράγοντες που αξίζουν λιγότερην εμπιστοσύνη, όπως η ματαιοδοξία, η πλεονεξία ή η γοητεία της αυτοπροσωπογραφίας, διεγείρουν την επίμονην όρεξη για το γράψιμο. Καλά, λοιπόν, θα "κανε κάθε συγγραφέας να αναλύει τι τον παρακινεί, η επιθυμία ποιας προσωπικής απολαβής τον οδήγησε να εμπιστευθεί στο χαρτί τους στοχασμούς του. Από μέρους μου δεν αμφιβάλλω καθόλου για τις εσωτερικές αιτίες που μ" οδήγησαν να γράψω το έργο τούτο. Το έκαμα κάτου από την πίεση ενός σχετικά ασυνήθιστου, αλλά πολύ ισχυρού συναισθήματος - της ντροπής. Και να πώς συνέβηκε.