Το μέλλον της ανθρωπότητας

Σε αντίθεση με όλες τις άλλες μορφές ζωής του πλανήτη μας, που περιμένουν παθητικά τη μοίρα τους, εμείς οι άνθρωποι ελέγχουμε, κατά κάποιον τρόπο, το πεπρωμένο μας. Όποτε η ανθρωπότητα ήρθε αντιμέτωπη με κρίσεις ζωής και θανάτου, αντεπεξήλθε και έθεσε ακόμα υψηλότερους στόχους. Το πνεύμα της εξερεύνησης είναι κρυμμένο στα γονίδιά μας και πυρπολεί, διαχρονικά, την ψυχή μας.
Δρασκελίζουμε το κατώφλι μιας νέας Χρυσής Εποχής στην εξερεύνηση του διαστήματος. Το 2024 θα εγκαινιάσουμε το πρώτο αρχηγείο μας στη Σελήνη. Το 2045 θα αποπειραθούμε το χτίσιμο υποδομών στο έδαφος του Άρη και την εξόρυξη των πολύτιμων χημικών στοιχείων του. Μέχρι το τέλος του αιώνα τα αστρόπλοια του πέμπτου κύματος τεχνολογίας, τα νανοσκάφη, τα ιστία λέιζερ, οι κινητήρες ramjet και αντιύλης, θα κάνουν πραγματικότητα το ταξίδι μας πέρα από το Ηλιακό Σύστημα.
Με αξιοθαύμαστη σαφήνεια, αφηγηματικό σασπένς και βαθιά γνώση της σύγχρονης τεχνολογίας, ο διεθνούς φήμης φυσικός Μίκιο Κάκου μιλά για τα πιο «καυτά» θέματα των ταξιδιών στο διάστημα, την πυραυλική, τη ρομποτική, τη βιοτεχνολογία, τους κινητήρες στρέβλωσης, τις σκουληκότρυπες, τον υπερχώρο, τα παράλληλα σύμπαντα.
Εξάπτει τη φαντασία μας με τα εγκεκριμένα σχέδια κοσμικού αποικισμού της NASA και δεν διστάζει να μας σερβίρει πλουσιότατη τροφή για σκέψη:
Πώς θα επιβραδύνουμε τη διαδικασία της γήρανσης ώστε να αντέξουμε διαγαλαξιακές πτήσεις αιώνων;
Πώς θα δράσουν τα ρομπότ με αυτεπίγνωση όταν, αντί να κατασκευάζουν εγκαταστάσεις ανθρώπινης διαβίωσης στον Άρη, «αποφασίσουν» να διαιωνίσουν το είδος τους και να χαράξουν σχέδια για το μέλλον τους, αγνοώντας τους προγραμματιστές τους;
Άραγε, θα κατακτήσουμε την ψηφιακή αθανασία καθώς –εγκαταλείποντας το σώμα μας– θα τηλεμεταφέρουμε, μέσω λέιζερ, στα πέρατα του Σύμπαντος τον ψηφιακό χάρτη των εγκεφαλικών μας διασυνδέσεων, τις μνήμες, τη συνείδηση μας;
Πόσο μακρινό είναι ένα τέτοιο μέλλον και πόσο ανθρώπινη θα είναι τότε η ανθρωπότητα;