Τι τραβάμε κι εμείς οι μάνες!

Πρέπει οπωσδήποτε να γίνεις μάνα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από τη μητρότητα, σου λένε οι άλλες μάνες προτού μπεις στο κλαμπ, και σε κάνουν να αναρωτιέσαι: «Εγώ πότε θα γίνω μάνα; Πότε επιτέλους θα αποκτήσω μωρό;»

Καλά, δεν ξέρεις τι χάνεις, συνεχίζουν με χαμόγελο. Η εγκυμοσύνη είναι υπέροχη εμπειρία, η γέννα παιχνιδάκι και το μωρό σου θα είναι άγγελος. Θα έχεις και τον άντρα σου να σε βοηθάει στα δύσκολα! Κι όσο για τη δουλειά σου; Μην ανησυχείς, βρε κουτό. Όλα συνδυάζονται αν το θέλεις!

Μια συνωμοσία ροζ πανευτυχίας που ξεσκεπάζεται όταν, δυστυχώς, είναι πια πολύ αργά. Όταν έχεις αποκτήσει μια τεράστια κοιλιά σαν φάλαινα, όταν γεννάς, αν και θα προτιμούσες να πατήσεις σε αναμμένα κάρβουνα, και όταν το μωρό ουρλιάζει ρυθμικά, σε κοιτάζει με αγωνία και εσύ αδυνατείς να καταλάβεις τι θέλει από σένα! Κι όλα αυτά την ώρα που η στρίγκλα διευθύντριά σου απαιτεί τα πάντα, ενώ ο στοργικός πατέρας σφυρίζει αδιάφορα!

Ένα διαχρονικό βιβλίο, που καταρρίπτει τον μύθο της ιδανικής μητέρας, της υπέροχης συζύγου και της τέλειας εργαζόμενης. Οι «αληθινές» γυναίκες έχουν μαύρους κύκλους στα μάτια, δε χωράνε μετά τη γέννα στο καλό τους τζιν και τα νεύρα τους είναι μονίμως χάλια, γιατί κανείς δεν καταλαβαίνει... τι τραβάμε κι εμείς οι μάνες!

Επανέκδοση του βιβλίου «Τι τραβάμε κι εμείς οι μάνες» (Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη, 2005)