Σαλαντίν ένας χαρισματικός ηγέτης

Ο Σαλάχ αλ Ντιν Γιούσεφ ιμπν Αγιούμπ, σουλτάνος Αιγύπτου και Συρίας, γνωστός στη Δύση με το όνομα Σαλαντίν, υπήρξε μια από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του αραβικού κόσμου. Κούρδος στην καταγωγή και σουνίτης, είχε γεννηθεί στο Τικρίτ του σημερινού Ιράκ. Η Αρμενία, η Αίγυπτος, η Συρία, η Μεσοποταμία, η Παλαιστίνη και η Υεμένη ήταν μερικές από τις χώρες που ανήκαν στο σουλτανάτο του.

Ο Σαλαντίν κατάφερε να ενώσει τους Άραβες από τον ποταμό Ευφράτη μέχρι την Αίγυπτο και να ανακαταλάβει το 1187 την Ιερουσαλήμ, δίνοντας έτσι την αφορμή για να ξεκινήσει η Γ΄ Σταυροφορία, κατά την οποία ο σουλτάνος αναμετρήθηκε με τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο, βασιλιά της Αγγλίας.

Ο Ιμπν Σαντάντ, Κούρδος νομικός του δωδέκατου αιώνα, στρατιωτικός δικαστής στην αυλή του Σαλαντίν και έμπιστος φίλος του, κατέγραψε στα ημερολόγιά του σπάνιες ιστορίες, καθώς και την προσωπική του μαρτυρία από τη γνωριμία του με τον σουλτάνο. Επίσης, αποτύπωσε με χρονολογική σειρά τις περιπέτειες, τις μάχες και τις κατακτήσεις του Σαλαντίν στην ανατολική Μεσόγειο, πριν και κατά τη διάρκεια της Γ΄ Σταυροφορίας – όλα ιστορικά γεγονότα που τον ανέδειξαν σε ξεχωριστό ηγέτη τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση και τον έκαναν να κερδίσει τον σεβασμό του αντιπάλου του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου και των υπόλοιπων Σταυροφόρων.

Ο Σαλαντίν θεωρείται ιδιαίτερη φυσιογνωμία στη μουσουλμανική, τουρκική, αραβική και κουρδική ιστορία. Ποτέ δεν υπήρξε φανατικός και μισαλλόδοξος,
ποτέ δεν αρνήθηκε τη βοήθεια σε όποιον την είχε ανάγκη, όποια πίστη και αν ασπαζόταν αυτός.

Όντας γενναιόδωρος και ιππότης, σεβάστηκε τις ζωές του άμαχου χριστιανικού πληθυσμού.

Όταν ο στρατός του κατέλαβε την Ιερουσαλήμ, έδωσε αμνηστία και επέτρεψε στους ηττημένους χριστιανούς να φύγουν πληρώνοντας λύτρα.

Σήμερα η φήμη του είναι διαδεδομένη σε Ανατολή και Δύση. Οι χρονικογράφο..