Λευκό χρυσάνθεμο

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. O ισχυρός δεσμός ανάμεσα σε δύο αδερφές που τις χωρίζει ο πόλεμος ξαφνικά και βίαια, θύματα και οι δύο του ιαπωνικού στρατού κατοχής, όπως πολλές άλλες. Μια συγκλονιστική ιστορία, γραμμένη με λυρισμό και ρεαλισμό, τόσο δυνατή που καθηλώνει.

Κορέα, 1943. Η Χάνα έζησε ολόκληρη τη ζωή της υπό ιαπωνική κατοχή – ως χενιό, γυναίκα δύτης. Μέχρι την ημέρα που η Χάνα σώζει τη μικρότερη αδερφή της, Έμι, από έναν Ιάπωνα στρατιώτη και η ίδια συλλαμβάνεται και μεταφέρεται στη Μαντζουρία, όπου αναγκάζεται να γίνει μια «γυναίκα ανακούφισης» σε πορνείο του ιαπωνικού στρατού. Αλλά οι χενιό είναι γυναίκες της δύναμης και της αντοχής. Η Χάνα θα βρει τον δρόμο της επιστροφής; Νότια Κορέα, 2011. Η Έμι πέρασε πάνω από εξήντα χρόνια προσπαθώντας να ξεχάσει τη θυσία που έκανε η αδερφή της, αλλά πρέπει να αντιμετωπίσει το παρελθόν για να βρει τη γαλήνη. Μπορεί η Έμι να συμφιλιωθεί με το παρελθόν της και να προχωρήσει;

«Ψάχνε για την αδερφή σου ύστερα από κάθε κατάδυση. Μην το ξεχνάς ποτέ. Όσο τη βλέπεις, είσαι ασφαλής».

«Η μητέρα της άναψε μια λάμπα πετρελαίου, άνοιξε την τσάντα της και έβγαλε ένα λουλούδι. Ήταν ένα λευκό χρυσάνθεμο, σύμβολο πένθους για τους Κορεάτες. Ο πατέρας της σήκωσε τη λάμπα και την κράτησε ψηλά, φωτίζοντας το λευκό άνθος κόντρα στον ομιχλώδη, αστροφώτιστο ουρανό».