Zorba il Greco του Νίκου Καζαντζάκη

Ένας αληθινός άντρας στέκεται ανάστημα μπροστά στην Ανάγκη, ακόμα και στον Θεό: όλα αυτά είναι, και θα είναι πάντα, ο Ζορμπάς ο Έλληνας, χέρια και πόδια που γίνονται φτερά στον θρυλικό χορό στην παραλία, με φόντο μια διαχρονική πετρώδη Κρήτη.
Η καρδιά του ανθρώπου είναι ένας κλειστός λάκκος γεμάτος αίμα, κι όταν ανοίγει όλες οι απαρηγόρητες διψασμένες σκιές, που πάντα συνωστίζονται γύρω μας και σκοτεινιάζουν τον αέρα, τρέχουν να πιουν και ξαναζωντανεύουν. Τρέχουν να πιουν το αίμα της καρδιάς μας, καθώς ξέρουν ότι δεν υπάρχει άλλη ανάσταση. Και μπροστά σε όλους σήμερα ο Ζορμπάς τρέχει με μεγάλα βήματα, και αποφεύγει τις άλλες σκιές, γιατί ξέρει ότι σήμερα είναι το Μνημόσυνο γι' αυτόν. Ας του δώσουμε λοιπόν αίμα για να ξαναζωντανέψει. Ας κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ξαναζήσει για λίγο αυτός ο εξαιρετικός γκομενάρχης, μεθυσμένος, ακούραστος εργάτης, γυναικείος και τσιγγάνος. Η μεγαλύτερη ψυχή, το πιο σταθερό σώμα, η πιο ελεύθερη κραυγή που έχω γνωρίσει ποτέ στη ζωή μου. Νίκος Καζαντζάκης