Ο Διονύσιος Ρώμας και η Επιτροπή Ζακύνθου Στον Δρόμο για την Εθνική Συγκρότηση

" Η εργασία αυτή εκκινεί από την αντίληψη - θεμελιώδη και αυταπόδεικτη στους κύκλους των θεραπόντων την ιστορική επιστήμη- ότι η Ιστορία δεν μπορεί να γραφεί οριστικά. Είτε γιατί -όπως είναι λογικό- η ιστορική οπτική συνεχώς μεταβάλλεται, καθώς αλλάζουν οι εποχές, είτε γιατί νέα στοιχεία ανακαλύπτονται διαρκώς, τα οποία έρχονται να αναγκάσουν στην επαναξιολόγηση των έως τότε "θέσφατων" της ιστορικής έρευνας. Η παραδοχή αυτή οριοθετεί και το εύρος της συγκεκριμένης προσπάθειας, καθώς με αυτήν επιχειρείται αφενός η αξιοποίηση σύγχρονων ιστορικών προσεγγίσεων και αφετέρου η χρησιμοποίηση ανέκδοτου αρχειακού υλικού. Οι δυο αυτοί πυλώνες της διατριβής εκβάλλουν σε μια συνολική επανεκτίμηση του ιστορικού πεδίου, το οποίο, αναγκαστικά, ενσωματώνει τα πορίσματα της νεότερης ιστοριογραφίας σχετικά με την Επανάσταση του 1821 και, συγχρόνως, τα συνδυάζει με τη μελέτη πολύτιμων εγγράφων, τα οποία έως τώρα είχαν διαφύγει της προσοχής των ερευνητών"